اقتصاد دانش بنیان

امریکای لاتین در تکاپوی پیش  روی در قلمرو انرژی  های پاک است 

پاک با لهجه لاتين

شيلي در چند دهه متوالي به دنبال راه کاري براي دست يابي به انرژي پايدار و استفاده از منابع مختلف براي تامين نيازهاي خود بود. در دهه 80 ميلادي اين کشور به شدت بر انرژي هاي هيدروالکتريکي تکيه کرده بود اما براي دست يابي به رشد بيشتر براي رشد در بخش انرژي تنها راه حل، استفاده از انرژي هاي تجديدپذير بود. در ميانه هاي دهه 90 ميلادي راه تازه اي براي بهره گيري از انرژي هاي تجديدپذير به ذهن دولت مردان اين کشور رسيد که مي توانست روند رشد شيلي را افزايش دهد. هم زمان با اين تحول، نگراني هاي جهاني در زمينه آسيب هاي انرژي هيدروالکتريکي و آثار آن در محيط زيست افزايش يافت و دولت شيلي را به سوي استفاده از گاز طبيعي و ارزان قيمت آرژانتيني هدايت کرد. تا سال 2004 ميلادي انرژي گاز طبيعي 25درصد از نيازهاي انرژي شيلي را تامين مي کرد که 90درصد آن گازهاي وارداتي از سوي آرژانتين بود. چند سال بعد شيلي تصميم گرفت واردات گاز را قطع کند و به دنبال راهي تازه براي تامين منابع خود برود. هر چند در ابتدا اين کشور با بحران انرژي مواجه شد اما توانست سهم خود را از انرژي هاي تجديدپذير افزايش دهد.چشم انداز 2025 انرژي خورشيديدر سال 2013 ميلادي دولت شيلي سهم انرژي هاي جديد را افزايش داد و اعلام کرد که قصد دارد تا سال 2024 اين سهم را به 10درصد و در سال 2025 به 20درصد ميزان فعلي افزايش دهد. انرژي خورشيدي در شيلي ظرفيت توليد نيروي الکتريسيته مورد استفاده در اين کشور را دارد. شمالي ترين بخش شيلي بيشترين ظرفيت توليد انرژي خورشيدي در جهان را دارد. در اکتبر 2015 وزارت صنايع اين کشور از چشم انداز سال 2050 شيلي سخن گفت و اعلام کرد به دنبال يک استراتژي پايدار و فراگير است که براساس آن تا سال 2050 ميلادي بتواند 19درصد انرژي برق مورد نياز اين کشور را از طريق انرژي خورشيدي، 23درصد را از طريق انرژي باد و 29درصد را نيز از طريق انرژي هيدروالکترونيک تامين کند.
يک نيروگاه و هزاران خانه ظرفيت توليد الکتريسيته از انرژي خورشيدي در شبکه مرکزي برق شيلي از سال 2013 تا به حال به چهار برابر افزايش يافته و در مجموع به 770 مگاوات رسيده که بيشتر اين رشد ناشي از قسمت شمالي کشور است. آغاز رشد انرژي هاي تجديدپذير را مي توان از سال 2014 ميلادي دانست. در اين سال نيروگاه 100 مگاواتي خورشيدي که در نزديکي کوير آتاکاما واقع شده بود به عنوان بزرگ  ترين نيروگاه خورشيدي در امريکاي لاتين کار خود را آغاز کرد. به دنبال آن نيروگاه 115 مگاواتي «ال ارايان» نيز احداث شد که باز هم توانست عنوان بزرگ  ترين نيروگاه بادي امريکاي لاتين را از آن شيلي سازد. مسئولان اين کشور به تازگي اعلام کردند در آينده نزديک نيروگاه خورشيدي ديگري در اين کشور راه  اندازي مي  شود که قادر خواهد بود به طور شبانه روزي انرژي الکتريسيته توليد و به شبکه برق اين کشور تزريق کند. به اين ترتيب شبکه برق  رساني اين کشور در طول روز و شب و همچنين در شرايط آب و هواي نامطمئن، قابل اعتماد و کارآمد خواهد بود. بنا بر گزارش  ها، اين پروژه به تنهايي قادر خواهد بود انرژي الکتريکي مورد نياز 13000 خانه را براي يک سال تمام تامين کند. همچنين مجريان اين طرح اميدوارند با افزايش درخواست  ها و رونق اين بازار بتوانند بر توانايي   ذخيره  سازي تمرکز کنند و به گسترش هرچه بيشتر قلمرو و عملکرد خود بينديشند. 
سبز ماندن اين اتفاق نه تنها براي روند جهاني انرژي  هاي تجديدپذير هيجان  انگيز و جالب توجه است، بلکه شيلي را روي نقشه به عنوان بخشي از 10 بازار اصلي انرژي  هاي تجديد  پذير در جهان، در کنار مکزيک و برزيل قرار مي  دهد. در امريکاي لاتين، سرمايه  گذاري در بخش انرژي  هاي تجديدپذير در دهه گذشته دو برابر ميانگين جهاني رشد داشته است. اين منطقه به يکي از پيش روترين  ها در نمودار جهاني انرژي  هاي تجديدپذير تبديل شده و بي  وقفه در تلاش براي کاهش انتشار گازهاي گلخانه  اي و مبارزه با اثرات رو به رشد تغييرات اقليمي است. راه  اندازي اين نيروگاه جديد پشتيباني خوب و مناسبي براي شيلي و به طور کلي کشورهاي منطقه فراهم خواهد کرد و از سويي ديگر نيز نشان از کاهش قيمت انرژي خورشيدي دارد. براي مدت  ها يکي از موانع جدي بين انرژي  هاي تجديدپذير و ترغيب و به دست آوردن مصرف  کنندگان بزرگ  تر و بيشتر، قيمت بسيار بالاي آن بوده است. انرژي خورشيدي از نظر بسياري به عنوان يک سرمايه  گذاري عاقلانه در نظر گرفته مي شود، البته اگر پولي براي هزينه کردن در مرحله پيش پرداخت داشته باشند! تا زماني که اين صنعت به ايجاد شغل ادامه مي  دهد و تکنولوژي بهبود مي  يابد، روند قيمت  ها هم  چنان نزولي خواهد بود. بسياري اميدوارند اين کاهش قيمت  ها منجر به تشويق و در نهايت پذيرش گسترده  تر مردم شود. از آن جا که کشورهاي بيشتري متعهد به اجراي برنامه  هايي در راستاي استفاده از منابع جايگزين انرژي تجديدپذير مي  شوند، واضح است که اين سوخت  ها جايگزيني مقرون به صرفه و کارآمد براي سوخت  هاي فسيلي هستند.وضعيت آب و هواي زمين در آستانه يک تهديد بزرگ است؛ نه تنها ضروري است که ميزان انتشار گازهاي گلخانه  اي کاهش يابد، بلکه ضروري است فرايند انتشار منفي آن  ها نيز آغاز شود. کارشناساني مانند پروفسور استفن هاوکينگ بر اين باورند که حتي الان نيز براي اين اقدامات خيلي دير است، زيرا زمين هم اکنون هم براي ادامه حيات و سکونت انسان  ها بيش از حد آسيب ديده است. کساني که با هاوکينگ موافقند، معتقدند بهترين گزينه (اگر نگوييم تنها گزينه باقي مانده) يافتن راهي براي ترک زمين و جا نهادن آن در پشت سر است، آن هم با پيدا کردن مراتعي سبزتر در نقاط ديگري از جهان.با اين حال، حمايت و پيشرفت در استفاده از منابع تجديدپذير، يادآوري قوي است که اگر ما براي جلوگيري از پيامدهاي جدي و پيوسته تغييرات آب و هوايي تمام تلاش و نيروي خود را به کار گيريم، هنوز هم اميد وجود دارد.