پروندهای درباره اهمیت، چالشها و آینده سرمایه گذاری جسورانه در ایران
ويسي يا همان سرمايه گذار خطرپذير، يک ترکيب واژگاني جديد در ادبيات اقتصادي کشور است. آن هم در بخش کوچکي از اين اقتصاد؛ يعني جايي که پاي نوآوري و فناوري به ميان ميآيد. سرمايه گذاري در بازار سنتي ايران از ديرباز با احتياط و دست به عصا راه رفتن مترادف بوده، اما نسل جديد سرمايه گذاران ايراني بهويژه در حوزه اکوسيستمهاي استارتآپي و شرکتهاي دانش محور و دانش بنيان تلاش دارند با پيوند زدن مفاهيم اقتصادي با ريسکهاي بالا، به جهشهاي کسب وکاري بينديشند. استارتآپهايي که آمارهاي نشان ميدهد از هر دهتاي آنها، نه استارتآپ سرنوشتي جز شکست و زمين خوردن نخواهد داشت. و از همين آمارهاست که ميتوان مفهوم واقعي جسورانه بودن سرمايه گذاري در اين حوزه را بهخوبي درک کرد. شکستهايي که البته در مقايسه با منافع معدود پيروزيهاي آن چندان به چشم نميآيند. نگاهي به سهم شرکتهاي استارتآپي و فناور در اقتصاد کشورهاي توسعه يافته نشان ميدهد هرچقدر اقبال به سرمايه گذاري جسورانه بيشتر شود، اگرچه ممکن است آمار داستانهاي ناکامي هم بيشتر شود، اما رونق اقتصادي حاصل از سرمايه گذاريهاي موفق آنقدر خواهد بود که اين ناکاميها در مجموع به چشم نيايند.
در پرونده اين شماره دانش بنيان تلاش کردهايم در گفت وگو با چهار چهره فعال و آشنا به ابعاد و فضاي سرمايه گذاري جسورانه در ايران، مقدمه اي براي بحثهاي آتي در اين حوزه ايجاد کنيم. فضايي که بيش از هر زمان ديگري مستعد شکوفايي و رونق است. رونقي که درست هدفگذاري شود رشد آن تصاعدي است و منفعت آن به بخشهاي مختلف اقتصاد کشور خواهد رسيد و راهکار مناسبي براي چالشهاي زيادي از جمله بيکاري خواهد بود. البته رسيدن به اين نقطه از تاثيرگذاري شرکتهاي ويسي نيازمند ريل گذاري در ارکان مختلف از جمله نهادهاي تصميم گير و ناظر حاکميتي است. نهادهايي که برخي از آنها بايد موانع موجود را تسهيل کنند و برخي ديگر بايد براي بهبود کارکرد ويسيها زيرساختهاي قانوني يا اجرايي مورد نياز را فراهم کنند.
منبع: مجله دانش بنیان
ارسال به دوستان