گیره موی هوشمند اونتنا به افراد ناشنوا کمک میکند
اونتنا (Ontenna) یک دستگاه پوشیدنی است که میتواند زندگی افراد را متحول کند. این دستگاه که شبیه به سنجاق سر است، به موی شما وصل میشود. اونتنا یک میکروفون دارد و به کاربر کمک میکند تا از طریق مو صدای اطراف را حس کند.
نمونه اولیه این دستگاه که برای افراد ناشنوا طراحی شده است، سال گذشته به نمایش گذاشته شد و اکنون شرکت در حال تولید هزار دستگاه از این مجموعه پوشیدنی است. امید است که امسال این دستگاه به بازار عرضه شود.
ایده استفاده از اینترنت اشیا و تولید این دستگاه پوشیدنی از یک پروژه دانشگاهی شروع شد. تاتویا هوندا، طراح رابط کاربری فوجیتسو که نحوه احساس کردن حرکات در هوا توسط یک گربه را بررسی میکرد، به فکر تولید چنین دستگاهی افتاد. نکته مهم آن است که این دستگاه مانند یک سمعک و وسیله کمکی برای شنیدن صدا عمل نمیکند، بلکه به ریتم و بلندی صدا واکنش نشان میدهد. بنابراین اگر فردی فریاد بزند، گیره موی پوشیدنی شدیدتر میلرزد. اونتنا 256 سطح مختلف از بازخورد را ارائه خواهد داد و به شیوهای مشابه با هدفونهای استخوانی عمل میکند. تفاوت اصلی در آن است که این فناوری را به مو میرساند تا به پوست. استفاده از این فناوری روی پوست یک طراحی فوقالعاده بود اما محققان متوجه شدند که مو بهترین موقعیت را در اختیار شنونده قرار میدهد تا بتواند صدا را حس کند.
این دستگاه در دو نسخه در دسترس خواهد بود؛ یک مدل بزرگتر از طریق بلوتوث به یک اپلیکیشن همراه وصل خواهد شد و یک نسخه کوچکتر بدون اتصال بلوتوث وجود دارد. هدف آن است که این دستگاه با قیمتی کمتر از صد دلار عرضه شود.
بازار اینترنت اشیای ردیابی دارایی سه برابر رشد میکند
متخصصان دستگاههای همراه گزارش جدیدی را منتشر کردهاند مبنی بر اینکه روند آتی در حملونقل، مراقبت بهداشتی، کشاورزی، صنعت، بازارهای خردهفروشی و مصرفکننده به سوی استفاده از دستگاههای اینترنت اشیا پیش میرود. فناوریهای مربوط به هر مورد با جزئیات ارزیابی میشوند، اعم از بلوتوث، پهنای باند اولترا، وایفای، ماهواره، 5G، اینفرارد، اولتراساند و...
در طول سه سال گذشته، این شرکت گزارش کرده که تغییرات فناورانهای برای تحول بازار آغاز شده است و در آن از فناوریهای اینترنت اشیا برای بهبود ارتباطات با ماژولهای کمهزینه که میتوانند با یک باتری کوچک سالها کار کنند، استفاده میشود. سایر پیشرفتها در فناوری بلوتوث و UWB نیز به افزایش دقت و محدوده موقعیت مکانی بسته دستگاهها کمک کرده است.
جو مادن، تحلیلگر متخصصان همراه، میگوید: «فناوریهای اولیه ردیابی مانند بارکدها و آرافآیدی، در حوزههای خردهفروشی و تدارکات مورد استفاده قرار میگیرند. حدود 6/9 میلیارد تگ آرافآیدی در سال 2016 مورد استفاده قرار گرفتند با وجود اینکه محدودیتهایی در محدوده و قابلیت ردیابی در زمان واقعی وجود داشت. این نشاندهنده یک پایه و اساس مهم در ردیابی دارایی است زیرا ردیابی بارکد یا آرافآیدی کمهزینه مراقبت غیرمستقیم را برای سرمایهگذاری در بازارهای شرکتی نشان میدهد و هزینه آرافآیدی فقط 10/0 تا 50/0 دلار در ازای هر تگ است.»
طبق این گزارش، امسال 10 میلیون دوچرخه مجهز به اینترنت اشیا در چین عرضه خواهد شد در حالیکه دستگاههای LoRa روی پالتها، کامیونها، جرثقیلها و سایر داراییهای مهم خواهند بود. به علاوه، بیمارستانها از وایفای برای ردیابی داراییهای اصلی استفاده خواهند کرد و گزینههای جدیدی برای ردیابی دارو، اندامها و سایر موارد مهم ارائه میشود. دامداران میتوانند 10 تا 20 درصد بازده محصولات خود را افزایش دهند و از سرقت، خسارت و سایر مشکلات جلوگیری کنند.
مادن میگوید: «در کل ما انتظار داریم که ارسال دستگاههای اینترنت اشیای ردیابی دارایی سالانه ما از 22 میلیون به 70 میلیون در سال 2022 برسد. حدود نیمی از این دستگاهها از طریق یک ارائهدهنده خدمات مبتنی بر فضای ابری دادهها را ارسال خواهند کرد و این امر موجب میشود رشد درآمد خدماتی از 2/2 میلیارد در سال 2016 به 5/7 میلیارد دلار در سال 2022 برسد.»
رونق کارگزاریهای اینترنت اشیا
در بین چالشهایی که تولیدکنندگان دستگاه با آنها مواجه هستند، مهمترین آن آشنایی با نحوه رسیدگی به هزینههای اضافی مربوط به اتصال است که معمولا مصرفکنندگان تمایل ندارند آنها را همراه با هزینه دستگاه پرداخت کنند. اتصال فضای ابری میتواند هزینه را افزایش دهد و این افزایش هزینه به ازای هر دستگاه معادل یک دلار است.
به همین منظور، شرکتها باید از یک مدل «فروش و فراموشی» به مدل «اتصال و بهبود» تغییر مسیر دهند و مدلهای کاری را اقتباس کنند که بیشتر با «سختافزار به عنوان خدمات» مطابقت دارند. اداره مدلها بر اساس جمعآوری هزینههای سختافزاری باید تغییر کند و جریان درآمدی ناشی از پشتیبانی از اتصال و هزینههای ارتباط با اپلیکیشنها و دستگاههای شخص ثالث را نیز در خود بگنجاند.
سامسونگ از پلتفرم فضای ابری اینترنت اشیای «آرتیک» خود برای کارگزاری جمعآوری درآمد بین تولیدکننده اصلی و کاربران نهایی دستگاههای اینترنت اشیای آنها استفاده میکند و هدف آن امکان کسب درآمد اینترنت اشیاست تا تولیدکنندگان اصلی بتوانند از دستگاههای متصل بهرهمند شوند.
از طریق کسب درآمد فضای ابری آرتیک، تولیدکنندگان اصلی میتوانند طرحهای مصرف را برای دستگاههای خود تعریف کنند. سامسونگ این مصرف را از طریق فضای ابری آرتیک بررسی خواهد کرد و هشدارهایی را برای کاربران نهایی ارسال میکند و از این طریق طرحهای بهروزرسانیشده را ارائه میدهد و در یک معامله مانند یک کارگزار عمل میکند. به علاوه به طور خودکار مبلغی را به حساب بانکی تولیدکننده هر ماه واریز میکند.
این خدمات همچنین در نظر دارد ارتباط با دستگاهها و اپلیکیشنهای شخص ثالث را تسهیل کند و به تولیدکنندگان امکان دهد تا هزینه دادهها را کاهش دهد و از طریق استفاده از دستگاه اینترنت اشیا کسب درآمد کند.
ابهی رله، مدیر تولید و راهبرد بازاریابی پلتفرم اینترنت اشیای آرتیک سامسونگ، میگوید: «برای اکثر شرکتها، ورود به حوزه اینترنت اشیا بسیار دشوار است. یکی از چیزهایی که اخیرا شرکتها به آن واقف شدهاند، چالش کسبوکار است. آنها میگویند این را برای صد سال اخیر ساختهاند، آنها دامنه خود را میشناسند اما نمیدانند که چگونه یک محصول متصل بسازند. اینترنت اشیا مسئلهای است که باید آن را حل کنند.»
در مدل سامسونگ، تولیدکنندگان اصلی دستگاهها را به فضای ابری آرتیک وصل میکنند که قابلیت همکاری دستگاه را فعال میکند. تولیدکننده اصلی طرحهای کسب درآمد اینترنت اشیای منحصربهفرد را تعریف میکند و فضای ابری آرتیک تعاملات بین دستگاه و کاربر نهایی را پیگیری میکند. وقتی کاربر نهایی به آستانه تعریف شده در طرح میرسد، سامسونگ درخواست بهروزرسانی را ارائه داده و سپس از روند بهروزرسانی و صدور صورتحساب پشتیبانی میکند. درآمد حاصل از این معامله با تولیدکننده دستگاه تقسیم میشود.
خدمات کسب درآمد اینترنت اشیای مجموعه محصول اینترنت اشیای سامسونگ را به وجود میآورد که دو سال قبل روی پلتفرم اینترنت اشیای آرتیک راهاندازی شد. سامسونگ مدیریت دستگاه را در دسامبر به این پلتفرم اضافه کرد و در ماه ژوئن قابلیتهای ایمنی و امنیتی آن را تقویت کرد.
با افزایش تعداد شرکتهایی که به اقتصاد داده اینترنت اشیای سامسونگ اضافه میشوند، دسترسی داده بیشتر موجب توسعه اپلیکیشن بهتر خواهد شد و در نهایت این امر به نفع مصرفکنندگان خواهد بود و فروشندگان نیز به سود خواهند رسید.
رله میگوید: «ما معتقد هستیم که این میتواند به پیشرفت اقتصاد داده اینترنت اشیا کمک کند. ما میتوانیم این چرخه سودمند را مستحکم کنیم.»
بازی پوشیدنی با عینک هوشمند واقعیت افزوده
دنیای تلفن هوشمند وارد دوره جدیدی شده که در آن به جای توسعه خانگی به دنبال کسب مجوز برای نرمافزارهای خود است و عرضه عینک هوشمند گام بعدی در این پروسه به شمار میرود.
واقعیت افزوده به تدریج راه خود را در شرکتها پیدا کرده است. ووزیکس (Vuzix) یکی از بزرگترین نامها در این فضا است و در این زمینه با بلکبری متحد شده است. ووزیکس که شجرهنامه طویلی در حوزه عینک هوشمند دارد، این سختافزار به نام Vuzix M300 را ارائه خواهد داد در حالیکه بلکبری نرمافزار UEM خود را ارائه میدهد تا تمام دادهها در یک مکان ایمن نگهداری شوند.
جالب است که بلکبری تصمیم گرفته وارد فضای دستگاههای پوشیدنی شود. در سال 2014 مدیرعامل این شرکت، جان چن، اعلام کرد که این شرکت علاقهمند است وارد این حوزه شود. با وجود شایعات متعدد درباره ساعت هوشمند بلکبری (که با توجه به شکل جدید شرکت غیرمحتمل به نظر میرسد)، بلکبری نیز وارد بازی دستگاههای پوشیدنی شده است.
ممکن است خبرهای بیشتری در راه باشد، اما از آنجا که راهبرد بلکبری تغییر کرده است، احتمال دارد این شرکت از طریق مجوزها وارد این بازی شود. این همکاری یک حرکت هوشمندانه است.
ویزا روی استیکرهای پوشیدنی کار میکند
درخواست ویزا برای تسهیل در پرداخت به روشهای مختلف راه جدیدی را باز کرده است. این شرکت یک استیکر پرداخت پوشیدنی را ایجاد کرده که شما میتوانید آن را روی دست خود یا سایر قسمتها از پوست شما که پوشیده نیست، قرار دهید. فقط کافی است استیکر را روی یک پایانه پرداخت یا دستگاه متصل قرار دهید تا مبلغ مورد نظر را از طریق کارت ویزا یا کارت دبیت خود پرداخت کنید. در هر تراکنش از توکنها استفاده میشود. این روش جایگزین اطلاعات پرداخت شما با یک کد دیجیتال منحصربهفرد است در نتیجه هیچکس نمیتواند دریابد که شما چگونه پرداخت را انجام دادهاید.
پس چه اتفاقی میافتد اگر چسب این استیکر تمام شود و از پوست شما جدا شود؟ فناوری پوشیدنی دیگر ویزا از یک اپلیکیشن همراه استفاده میکند که به شما امکان میدهد در صورت امکان گمکردن آنها، گزینههای پرداخت خود را غیرفعال کنید. ویزا سعی میکند انواع مختلفی از پرداختهای پوشیدنی را ایجاد کند.
شرکت ویزا در نشست بازیهای المپیک تابستانه 2016 شیوه پرداخت خود را آزمایش کرد. در اوایل امسال، عینکهای آفتابی پرداخت در یک مسابقه در استرالیا به بوته آزمایش گذاشته شد.
در حال حاضر، مشخص نیست که آیا ویزا از یک راهبرد مشابه با استیکرهایی که در گذشته وجود داشته است، استفاده خواهد کرد یا خیر. در واقع، اگر این آزمایش بهخوبی پیش رود و شرکت از آن رضایت داشته باشد، فروش به افراد را آغاز خواهد کرد. البته هیچ تضمینی نیست که این فروش انجام شود. برای مثال، این شرکت هنوز فروش عینکهای آفتابی پرداخت خود را شروع نکرده است.
اسکنهای سونوگرافی با فناوری اینترنت اشیا
تیمی از محققان از آیآیتی حیدرآباد روی استفاده از اینترنت اشیا برای تشخیص درست اختلالات کلیوی و کبدی با کمک دستگاههای اسکن سونوگرافی کار کردهاند. وقتی این تحقیقات به عنوان یک پروژه شروع شد، یک سیستم به وجود آمد که دادهها را اعتبارسنجی کند و اسکن اولیه اندام را انجام دهد تا مشخص شود که آیا آن اندام طبیعی است یا غیرطبیعی. در این سیستم از فناوری استفاده شد که میتواند سنگ کلیه و کیستها را تشخیص دهد و کبد پرچرب را نیز شناسایی و دستهبندی کند.
تشخیص مشکلات با استفاده از سیستمهای اسکن با قابلیت اینترنت با معایب بسیاری همراه است. در شیوه سنتی پردازش دادهها، پس از اسکن کردن و معاینه بیمار، یک رادیولوژیست معمولا مرتبطترین قسمتها را برمیدارد یا حتی عکسهایی میگیرد و آنها را برای تشخیص در اختیار متخصص قرار میدهد.
در اسکن از راه دور با قابلیت اینترنت اشیا، اگر اسکنها بدون اینکه ابتدا تجزیه و تحلیل شوند در فضای ابری آپلود شوند، احتمال دارد که پزشک با حجم زیادی از داده مواجه شود و تفسیر این میزان داده برای او دشوار باشد. گاهی اوقات، طبق نظر پروفسور راجالاکشمی از دپارتمان مهندسی برق در آیآیتی حیدرآباد، حتی هیچ تصویری از اندام در میدان دید موجود در اسکنهایی که در وب آپلود میشوند، وجود ندارد. بنابراین، باید دستگاههای اسکن اینترنتی هوشمندانهتر کار کنند و یک دستهبندی اولیه از تصاویر تهیه کنند. این نقطه شروع تحقیق در سال 2014 بود. این تیم تحقیقاتی قصد داشت نرمافزاری داشته باشد که تصاویر را مشاهده کند و تصاویر کلیه را در دو دسته «طبیعی» و «نیاز به درمان» قرار دهد. با این حال نتایج تحقیقات فراتر از آن رفت و اکنون آنها یک الگوریتم یادگیری عمیق دارند که میتواند کیستها و سنگها را در عکس کلیه از یکدیگر تشخیص دهد. در واقع، آنها نرمافزار را تقویت کردهاند تا بتواند به عکسهای کبد نگاه کند و کبدهای چرب را از طریق فرایند تشخیص خودکار در درجات مختلف دستهبندی کند.
مشکل اصلی پیدا کردن داده برای آموزش دادن به این سیستم بود. افراد مایل نیستند عکسهای سونوگرافی خود را در اختیار محققان قرار دهند در نتیجه دادههای اولیه آنها بسیار محدود بود و نمیتوانست تمام الگوهای ممکن را پوشش دهد. الگوریتمی که محققان ساختند، میتواند با هر پلتفرمی یکپارچهسازی شود و از نقطهنظر سختافزار مورد استفاده انعطافپذیر است. به علاوه آنها یک قابلیت تایید هویت مبتنی بر فضای ابری در سیستم گنجاندند که امکان تایید هویت اپراتور را از طریق اسکن اثر انگشت فراهم میکرد.
محققان میگویند: «باید با بیمارستانها و دولت همکاری کرد و این الگوریتم را با دستگاههای یکپارچهسازی کرد. اینگونه پشتیبانی پزشکی در مناطق روستایی نیز گسترده خواهد شد.»
لباسشویی و خشککن اینترنت اشیا
شرکت سامسونگ ایندیا، یکی از شرکتهای وابسته به شرکت سامسونگ در کره جنوبی، اولین دستگاه لباسشویی و خشککن با قابلیت اینترنت اشیای خود را راهاندازی میکند.
این دستگاه دو محفظه - یک محفظه 5/3 کیلوگرمی در بالا و یک محفظه 21 کیلوگرمی در پایین - دارد تا مصرفکنندگان بتوانند به طور همزمان چرخههای شستوشوی مختلف را انتخاب کنند.
به علاوه سه مفهوم دارد که سامسونگ آنها را اکوبابل، بابل سوک و فناوری کاهش لرزش نامیده است. دو مفهوم اول در ایجاد کف کارآمدتر هستند و موجب میشوند لباسها سریعتر و بهتر تمیز شوند، مفهوم آخر برای کاهش صدای لباسشویی است.
دستگاههای جدید سامسونگ میتوانند از راه دور و با استفاده از اپلیکیشن کنترل هوشمند اداره شوند زیرا به فناوری اینترنت اشیا مجهز هستند. مدیر بخش لوازم برقی سامسونگ ایندیا، ریشی سوری، میگوید: «این یک لباسشویی کامل و چندکاره است که سه مزیت منحصربهفرد برای شما دارد؛ انعطافپذیری (دو مخزن)، مزایای عملکردی (اکوبابل، بابلواش و کاهش لرزش) و اتصال هوشمند (اینترنت اشیا).»
سامسونگ دو مرکز تولیدی دیگر را در هند و سه مرکز تحقیقات و توسعه را اداره میکند. مرکز R&D در بنگالور بزرگترین شرکت در خارج از کره است و اهمیت کشور هند را به عنوان یک بازار خوب برای سامسونگ نشان میدهد.
تاکنون نوسانات زیادی در بازار لوازم برقی مصرفی وجود داشته است و این فقط به شهرهای بزرگ و کلانشهرها محدود نمیشود. همین تقاضا در مناطق نیمهروستایی و روستایی نیز وجود دارد. به طوریکه به دلیل افزایش میزان درآمد و سایر اصلاحات در این مناطق، تقاضا برای لوازم برقی با فناوریهای جدید به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است.
منبع: مجله دانش بنیان
ارسال به دوستان